broer..
lieve kleine broer van me
5 jaar geleden kwam je bij ons in het midden
4 jaar geleden leerde je lopen
3 jaar geleden hadden we veel plezier
2 jaar geleden leerde ik je rijden op een pony
1 jaar geleden miste ik je erg
dit jaar mis ik je nog harder dan anders
je was gestorven in mijn armen
zomaar opeens je had geen harstslag meer
zomaar...
niemand weet de oorzaak
soms droom ik dat je weer bij me kwam om me nog een te knuffelen en dat je me daarna zoals een vrolijke jongen aankijkt
maar dat is slechts een droom
dan wordt ik huilend wakker en roep dat ik je mis en je terug wil
nog altijd stik ik...
stikken van verdriet...
stikken van de tranen...
stikken van liefdesverdriet...
stikken van alles wat er gebeurt was...
ik verschoot echt toen je niet meer reageerde
ik riep en schreeuwde en schudde je doorheen
je ogen waren toe, voelde koud aan, ik hoorde niets meer kloppen, voelde geen adem niet meer...
ik schreeuwde heel het huis bijeen
mam en pap kwamen kijken
ik had ogen vol tranen, en riep dat je wakker moest worden
zij hadden het al meteen door
maar ik wou het niet...
ik wou je niet zomaar opgeven...
nooit zal ik je laten gaan riep ik nooit!!
lieve kleine broer van me rust zacht, wees zoet, ik hou van je
en zal je NOOIT MAAR DAN OOK NOOIT vergeten, niet voor al het geld in de wereld
nog niet voor alle liefde in de wereld...
ik hou van je en niemand kan dat verandere...
(men broertjuh is gestorve in men armen, ik kreeg een knuffel fan hem na het ravotten in de tuin nooit gedacht da het de laatste ging zijn..., gelukkig was dit alles gedroomd)