Voor twee dagen rust.
Voor twee dagen leggen we de wapens neer.
Voor twee dagen zullen ze zwijgen.
Voor twee dagen en dan begint het weer.
Brother, my brother.
Tell me what are we fighting for?
We’ve got to end this war.
Isn’t life worth so much more?
We should love one another.
Oh, can’t we just pretend?
This war never began.
Voor twee dagen geen oorlog.
Voor twee dagen hoef je even niet te vluchten.
Voor twee dagen even geen opgejaagd gevoel.
Voor twee dagen kun je even rusten.
We face each other from different sides.
The anger burns, can’t remember why.
It’s kind of crazy to cause such pain.
Our foolish pride makes use hate this way.
We watch our world fall apart.
Tell me what good is winning?
When we loose our heart.
Voor twee dagen het besef.
Voor twee dagen kan je even schuilen.
Voor twee dagen, je weet je hebt geen ouders meer.
Voor twee dagen kan je even huilen.
Let’s take a moment and look deep inside.
And say we’re willing to give love a try!
We’re not as different as we seem to be.
There’s so much more to me than what you see.
Don’t have to be this way!
Think about the consequences.
Turn around and walk away!
Voor twee dagen staan we even stil.
Voor twee dagen dat is toch niet zoals het hoort?
Voor twee dagen, we weten dat het niet altijd zo hoeft.
Voor twee dagen, voor twee dagen dat is toch veel te kort?
(dit stuk heb ik geschreven omdat terwijl wij met onze families onze kerstdiner eten er heel veel mensen zijn die door oorlog geen dak boven hun hoofd hebben laat staan iets knaps te eten hebben. (alle engelse tekst komt uit ‘t lied Brother my brother van de Blessid Union Of Souls, wat ik me verder niet toeeigen maar ’t paste goed bij wat ‘k wilde zeggen met die gedichtje.))