tussen stenen en glas
dit ben ik
en
dat is de muur
ik knal er met mijn kop tegenaan
barsten in de muur
barsten in de spiegel
de muur stort in
mijn spiegelbeeld
ligt op de grond
brokken
en
scherven
een puinhoop!
puin ruimen!
vind ik ooit mezelf
tussen stenen en glas?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, december 23, 2004 08:50 |
| Je bent jezelf nooit verloren. Hoogstens je 'zelfbeeld' ligt in scherven. Kijk en voel naar en in jezelf, en recht je innerlijke rug. Jij bent een prachtmens. Liefs (en mijn warme genegenheid) / sunset |
|
| Peter van der Linden: | Donderdag, december 23, 2004 00:28 |
| Waarom zoveel geweld, schat? Ben je dan zo tegen jezelf en je spiegelbeeld? Bekijk de dingen eens wat meer van de optimistische kant, dat helpt, zeker weten. Probeer het maar. Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
| Johnny Wishbone: | Donderdag, december 23, 2004 00:21 |
| Als je voortaan het licht aanzet hoef je er niet tegen aan te botsen. En heel misschien als je goed kijkt zul je zien dat die scherven toch nog het licht weerkaatsen. En dan zul je een persoon zien die heel wat op jou lijkt! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Innerchild |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2004 | ||
| Thema's: | ||