Je dragen op mijn vleugels
Zo licht van lucht in volle opgang
Met alle schitteringen van het heelal
Wil ik je dragen op mijn vleugels
Jij, die mijn hart, ziel en voelen stal
Ik zal de zwarte wolken schuiven
Verplaatsen in het niets, en overwon
En in het volle blauw je liefhebben
Een liefdestempel bouwen in de volle zon
Waar wij aanschouwen de scherven van weleer
Gemetseld met wederzijds ziels cement
En onze pijnen verankeren in het fundament
Een basis vormend zonder zeer
Waar onze vensters staren naar de aarde
Wij zijn van ’s werelds kleinigheden ontsmet
Het is een uitgemaakte zaak
Onze opgang wordt voortgezet
willem
rovin: | Vrijdag, december 24, 2004 23:50 |
en roov vindt het ook een mooi gedicht ;-) | |
Boudaatje: | Vrijdag, december 24, 2004 23:47 |
wauw die moet ik laten lezen aan Roov! Zo wauw! liefs |
|
Jannie Hoogendam: | Woensdag, december 22, 2004 21:33 |
Klasse! xxx Jannie |
|
psych: | Woensdag, december 22, 2004 21:17 |
geweldige poézie,Willem,,,gr,,,psych,,, | |
black cat: | Woensdag, december 22, 2004 21:12 |
ware poezie!! Echt prachtig Willem. kiss Dieuwy |
|
Raira 2: | Woensdag, december 22, 2004 20:23 |
Heel erg mooi Willem zo opbouwens positief en zo bijzonder verwoord liefs raira |
|
Lia : | Woensdag, december 22, 2004 20:09 |
prachtige poezie Willem. liefs, Lia |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2004 | ||
Thema's: |