Vannacht heerst er een stilte
die veel beloftes draagt,
als sterren aan de hemel
die oplichten van hoop.
Nachtuil ademt de vrieskou
en schikt zijn struise verenpak.
Hij kent tijden die niemand weet,
geen mens waarlijk heeft doorleefd.
Ja, dier te zijn, beest en vrij
is slechts weinigen gegeven;
het bestaan is zoveel ouder
dan de bekende weg die men gaat.
Verbeeld wat had kunnen zijn
en richt je verlangen opnieuw,
zoek een beeld dat sterkt
en geef dan alles wat je voelt.