Mijn lachspiegel
Ooit bezat ik iets wonderlijks
een lachspiegel, oh jawel
Iedereen was er jaloers op
een prachtding was het wel
Elke keer als ik thuiskwam
voelde ik me veilig en fijn
Want mijn spiegel kende mij
hij zag meer dan verdriet en pijn
Maar door de jaren heen
is hij een beetje versleten
Zijn spiegelbeeld lacht al lange tijd niet meer
zou zij het lachen zijn vergeten?
Ja, zijn grappige spiegelbeeld
was het vergeten en verleerd
Lachen zoals ze dat vroeger kon
lukte niet meer, ook al heeft ze ’t nog geprobeerd
Met een spoor van een traan op de spiegel
Legt ze hem weg en zegt dan:
“Jij hebt me altijd laten lachen maar
door die rotwereld vrees ik dat ik ’t niet meer kan”
De spiegel wacht nog steeds
op een mooie lach van haar
Hij wil haar zo graag helpen
maar dat krijgt hij vanuit de kast niet voor elkaar
Ze moet het helemaal zelf doen
maar hij blijft in haar geloven
Hij wacht gewoon zolang als nodig
tot ze weer een lach zal toveren
*05-11-03*