Open Cellen Weer Gedicht.
Buiten is er nog iets aan leven
Dat zie ik aan de regen tegen de ruiten
Zit ik binnen wat alleen te wezen
Met wat welke zinnen spelen bleven
Met met welke dingen onaf nog zweven
Door dit godsverlaten lege leven...
Open Cellen Weer Gedicht.
Verwenselijkheden zetten deuren open
niet dat ik er doorheen zal lopen
verlangens naar voeding zeggen mijn cellen
opend meer nog elke cel en wel
ook de hele cel alhier, binnen met de regen
buiten, op de ruiten
ik ben mijn uitgedroogde
kamer...ik lik droog de binnenkant van
wat vocht al buiten
Hopend dat de buren niet vreemd zullen denken
al zal hen wel laten zien dat het leven meer aan
leven nog heeft te schenken, denk ik, wil ik me uiten
Open Cellen Weer Gedicht.
Wist je dat ik gisteren ook hier zat?
tijdens eenzelfde dag die even dicht en open lag?
wist je dat ook toen al jij was droop omlaag?
en al ik deed opdroogde tot strepen?
dat is het dwepen, het dwepen
dat is onzinnigheid en strelen
heel dit leven dat een kamer is
al dit wonen vier hoog in mist
laat ik mij verwensen
drachtig en verwerpelijk zijn
God!! staan er poelen op de straat!
ik had niet op moeten staan
zometeen gaat al dat heen
zulks stemdt triest, weet elkeen
triest en we gaan
beter niet uitkijken, voortaan
sluit u, oh hongerige cel
sluit u, en slaap wel
slaap wel, en sluit de deuren
goed
dag buur, dag lezer, dag natuur, en leven
laten we er samen, even, niets om geven
Open Cellen Weer Gedicht.
Fri..: | Maandag, december 20, 2004 22:07 |
dag schrijver:) even niets dan , is goed |
|
theike: | Zaterdag, december 18, 2004 13:18 |
dat middenstukje is niet zo geweldig (zeker die ene -het- die er gemist wordt) ... ohja; ik ga weer:) |
|
druppeltje: | Vrijdag, december 17, 2004 18:21 |
prachtig. liefs drup |
|