Bijna thuis
En op een onbekende morgen, vroeg
wanneer mijn lijf heel moeizaam op wil staan
omdat de dagelijkse stijfheid leeft, en ‘k faal
als alle spieren mijn bestaan vergeten
word ik met stomheid dan geslagen
dat dit het eind is van mijn levensbaan
en zinloos elk getalm, gedraal
want dat ik op ben, helemaal versleten
En dat ik eindelijk huis toe mag
vóór dat het duister mij heeft ingehaald
op wolken waarvan regen al geleden
en in een wind die mij wiegt als haar kind
’k Zie reeds het schitterend licht
dat feller als een zon mij straalt
en sterren, antwoord op gebeden
van angst dat ik mijn weg niet vind
De maan zij lacht, en wil mij stil omarmen
in eeuwen lang die zij nog hier zal gaan
wijl ik mij in de Goddelijkheid mag warmen
en jong blijf omdat daar jeugd voor eeuwig zal bestaan.
**********
sunset 15-12-2004
**********
Gonny: | Woensdag, december 15, 2004 18:06 |
wowwwwwwwwwwwwww weer eens zo'n mooi gedicht je weet me wel te raken met je prachige gedichten vandaag. Fijne avond liefs Gonny oja met een kussen knuff hihihi |
|
Lia : | Woensdag, december 15, 2004 16:45 |
ach tja.. leeftijd he.. sjonge.. tja.. ach.. knuffel.. | |
Peter van der Linden: | Woensdag, december 15, 2004 14:17 |
Ouderdom komt met gebreken. Het hoort bij het leven. Je hebt het hier weer mooi beschreven. Prettige dag verder. Peter. |
|
Jan Schaap: | Woensdag, december 15, 2004 10:50 |
prachtig. wou dat ik kon zeggen "jij vind je weg wel" maar wie ben ik uiteraard. maar deze zin bleef hangen, schitterend groet |
|
Raira: | Woensdag, december 15, 2004 10:30 |
stil......... overweldigend mooi en raken liefs raira |
|
Semara : | Woensdag, december 15, 2004 09:11 |
wow........alleen die woordkeuze al he!!! komt bij mij wel met de jaren nog ff w88 voor mij hahahaha ben te jong hihi knuffels |
|
libel: | Woensdag, december 15, 2004 09:06 |
Heel erg mooi alledrie, deze vind ik DE mooiste, herkenning denk ik;-)) Liefs, libel |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2004 | ||
Thema's: |