Toen de dag was weggelopen
Neer gezeten op een bankje
toen de dag was weggelopen
de nacht haar donker deken wellustig
neer spreidde, als een sluier over de aarde
toen het donker was de nachtegaal zong,
toen ik me in je ogen herkende
overal om ons heen
het donker was gevallen
de paden in het bos in het donker zijn opgegaan
ik me in jou liefde voel gevangen
had geen zin om al naar huis te gaan
zo stil als nooit te voren
schoof ik nog dichter tegen je aan
bewonderde de sterren
het ruisen van de bomen
bij het schijnsel van de maan
in dat donker, bij die stilte
wist ik zeker, jij alleen jij
dat was wat ik wilde
Auteur: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gecontroleerd door: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
Thema's: |