Thuis
*Je niet druk hoeven te maken,
Een omgeving zonder échte zorgen.
Geen zenuwen want je weet,
Dat je nu al uitkijkt naar morgen.*
'Smorgens opstaan met zo'n kriebel in je buik,
Ontbijten met een vrolijke lach.
Kleurige bloemen in je gedachten want je weet,
Weer een nieuwe, prachige dag.
Schoon en fris naar de keuken lopen,
En ontdekken dat hij al op je wacht, op de bekende plek.
Met een verliefd gezicht naar hem toe huppelen,
Zijn heerlijk zachte kusje voelen, rechts in je nek.
Nog even een paar vrienden bellen,
Dan hand in hand mams gedag zeggen.
Bij hem achter op de scooter stappen,
Je armen veilig om hem heen leggen.
Aangekomen bij je eigen, bekende parkje,
Gezellig, in de zon bij de rest van de 'doellozen' gaan zitten.
Nog even kletsen over een zinloos iets,
Dan onder het genot van een jointje, in elkaars armen pitten.
Zo blijven liggen; al genietend en niksend,
Tussen de bloemetjes in het hoge gras, tot etenstijd.
Dan weer terug naar je familie om te eten,
Een heerlijk diner, met niets dan liefde bereid.
Na het eten staat hij weer voor de deur,
Bij de avondfilm nog een gepast biertje zuipen.
Iedereen een gemeend welterusten wensen,
En dan in elkaars warme armen kruipen.
'Smorgens opstaan met zo'n kriebel in je buik,
Ontbijten met een vrolijke lach.
Kleurige bloemen in je gedachten want je weet,
Weer een nieuwe, prachige dag.
*Je niet druk hoeven te maken,
Een omgeving zonder échte zorgen.
Geen zenuwen want je weet,
Dat je nu al uitkijkt naar morgen.*
Het is waar ik me op m'n gemak voel,
Echt niet alleen maar een 'huis'.
Ik kan niet uitleggen wat ik precies bedoel,
Maar ik weet dat het mis; m'n thuis..