De klok tikt…
de tijd gaat voorbij,
Je schijnt niet te merken dat onze vriendschap langzaam sterft.
Of was het geen vriendschap?
Was het gewoon een droom,
een droom waarvan jij vindt dat hij lang genoeg heeft geduurd.
Een droom die je geen werkelijkheid wil laten zijn?
Het doet pijn om mijn droom los te laten,
het doet pijn om je te laten gaan!
Maar ik weet ik zal de droom niet vergeten,
ik zal het bittere eind niet onopgemerkt voorbij zien gaan!
Ik wordt niet met een fijne herinnering wakker.
Maar ik zal weten het was een droom!
Maar ergens weet ik deze droom was werkelijkheid,
en dat doet nog het meeste pijn.