Je staat in het landschap van Tjechie
en ik dacht wat ik nou toch zie
een weg liep er langs en niet meer er door
Ik pakte mijn fototoestel en volgde het spoor
eens was je statig en trots
mensen liepen door je, maar plots
was je niet meer zo nodig
en werd ook jij overbodig
Door de jaren heen heb je veel beleefd
nu is er niemand meer die om je geeft
stukje voor stukje brokkel je af, en het lijkt
of er geen mens meer naar je kijkt
Je kleuren vervagen en alles is kapot
een deur zit niet meer in je, laat staan op slot
ook zitten er in jou geen ramen
geen bordjes met allerlei namen
Maar eens was je mooi zoals het hoort
nu sta je daar vervallen, oude stadspoort.
Een paar foto’s heb ik van je gemaakt
zo blijft er iets van je verloren schoonheid bewaard