Een traan valt zachtjes in het stille meer
Ik kan het niet meer
Je doet me teveel pijn en verdriet
Merk je het dan niet
Wat heb ik verkeerd gedaan
Ik staar voor me uit
In de oneindige, donkere diepte
Vraag ik mezelf af
Kan onze vriendschap blijven bestaan
Zeg me alsjeblieft
Want deze manier doet me teveel verdriet
Al dat genegeer en gedoe
Vertel het me..toe
Terug verlangend naar vroeger
Zie ik een silhouet
Door mijn waas van tranen heen
Nu weet ik het zeker
Ik ben niet meer alleen
Je komt naast me zitten
En legt je hand op mijn schouder
Klaar om me op te warmen
Want ik heb het steeds kouder
Klaar om me mee te nemen
Tranen rollen nog steeds over mijn wangen naar beneden