Naast me op een koude bank

klein wonder grote schoonheid

zo weggelopen uit een spagetti

western Indiaanse schone ik

verbleek met de witte vogels mee

ergens het riet; de modder in

"Je suis seul au monde", zingt

een fraai bebaarde man die weet

hoe hij het alleenzijn brengen moet

Kon ik het maar voor jou vertalen

je weet wat het betekend, maar

niet wat het voor mij betekend

Brommend zwijgen we daar een tijd

en de stilte doet ons beseffen dat

verongelijkt ons de liefde in de haren strijkt

als de tocht die om het water guur ligt

een klamme doek; iets om woede in te hangen

niet gehuilde tranen opvangen, doorweekt

In jouw ogen brandt nog altijd een deel

van mij; of hoe je dat ook noemen wil

Ik zie het op de loer liggen, kat uit boom

om ons te bespringen snap je struikrover

van een liefde die in het duister dreigt

te ontsnappen behalve als we het stoppen

Naast me op een koude bank

klein wonder, grote schoonheid

verongelijkt om het feit dat sms

van een ander mijn gsm oplicht

terwijl ze weet dat wij allang voorbij

de rondsluipende tijger zijn

je weet dat ik het je kwalijk neem

 maar voor altijd heb ik je echter lief

Jouw foto kraakt namelijk nog altijd in mijn binnenzak