Elk jaargetij
Je bloes die half open staat
het kippenvel in jouw straatje
van Vermeer en de houten bank
In de tuin van een zomer
waarin jij op mijn schoot
lankmoedig heerste
met warmte en geuren
uit de huid en de haren
Bij elke kus de lippen
als een krent samenkneep
voordat jouw tong
flitsend uitschoot
mijn wezen diep beroerde
Wij wachten samen
op het ochtendlicht
dat ons verdroeg
verder zou verwarmen
dat ik in jou opsloeg
en jij in mij droeg
het kippenvel in jouw straatje
van Vermeer en de houten bank
In de tuin van een zomer
waarin jij op mijn schoot
lankmoedig heerste
met warmte en geuren
uit de huid en de haren
Bij elke kus de lippen
als een krent samenkneep
voordat jouw tong
flitsend uitschoot
mijn wezen diep beroerde
Wij wachten samen
op het ochtendlicht
dat ons verdroeg
verder zou verwarmen
dat ik in jou opsloeg
en jij in mij droeg
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2004 | ||
| Thema's: | ||