Als ik er niet meer ben,

Dan mist niemand mij,,, eventjes verdriet maar dan kijken zelfs mijn vrienden weer blij.
Dan hoef ik me niet meer voor mezelf te schamen nooit meer bang zijn en altijd rust.
Hoe het dan zal zijn daar ben ik me nu zo onderhand wel een beetje van bewust.
Het is in ieder geval beter dan nu , niet meer schamen en kl*te tijden achter de rug.
Niet meer gebek op mij omdat ik een olifant maak van een mug.



Als ik er niet meer ben,

Dan zal alles BETER zijn...zonder mij voelt iedereen zich fijn.
Vaak voor andere klaar staan maar als ik eens wat vraag dan moet ik maar niet zo zeuren.
Warom moet IK altijd zonder iemand in mijn eentje treuren??
Atijd maar voor iederen klaar staan...ook al wonen ze ver ik zal ze altijd even bellen of er naar toe gaan.
warom heb ik niet zo'n vriend? ben ik daar te SLECHT voor?
Heb ik dan geen gevoel?
Of verberg ik dat zo goed en hebben ze dat niet door?



As ik er niet meer ben,

Dan is dat miscien wel beter zo.
Dat klinkt miscien stom,,maar dat voel ik zo gewoon.