vooral vermoeiend, zo'n zeikende moeder
een zucht van vermoeitheid
trap op, trap af
mijn hart bonst in mijn keel
ik wou dat ze mij 5 minuten rust gaf!
loop nog deze trap op
benen die trillen, voeten die branden
ze zijn van plan t te gaan begeven
die van mij zijn de geen die naar rust verlangden
word ik weer eens geroepen, kind kom hier
doe dit voor me, en snel
daar heb ik weer een opdracht te volbrengen
het lijkt of ik beland ben in een soort hel
stopt dit ooit nog?
of is die stop meteen het einde. DE STOP
ik kan het niet meer aan, het is teveel
ik ben OP