Zomaar in handen
Eigenlijk ben ik nooit eens echt tevreden
Als we zwijgend onze zinnen vullen
In het zomaar niets tevreden zijn
In het niet moeten en zullen
En het ronddraait van het tollen
De wereld in zijn hoedanigheid
Een onverwachte wending geven
Geen deel nemen aan die eeuwigheid
De avond daalt, de nacht slokt op,
Wij worden hier opnieuw geboren
Wij missen op dit moment geen mens
En buiten is men ons allang verloren
En deuren weer open laat gaan
Nee, tevreden ben ik nooit echt
Ik had het niets zomaar in handen
‘t kwam over als geluk, maar voelde onterecht
willem
| Ria : | Zaterdag, december 04, 2004 21:06 |
| Echt heel mooi!!Liefs Ria | |
| Lia : | Zaterdag, december 04, 2004 16:47 |
| heel mooi stukje pure poëzie van jou... graag gelezen.. .enne.. rotgevoel om niet tevreden te zijn.. knuf,Lia | |
| sunset: | Zaterdag, december 04, 2004 10:53 |
| Poëtisch mooi. Liefs / sunset |
|
| Amy den Hartog: | Zaterdag, december 04, 2004 10:28 |
| Super mooi gedicht!! Kusjes Amy |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2004 | ||
| Thema's: | ||