Het is 19.00uur.
De vriezeman vroor mijn ramen dicht.
Na slechts enkele minuten,
zie ik door de voorruit weer licht.
De weg naar jou kan beginnen,
jouw warmte tegemoet.
Ik hoef me hieromtrent niet te bezinnen,
"DIT" voelt veel te goed.
Een uurtje later draai ik je oprit in,
steentjes knarsen onder mijn wielen.
Ik had nooit gedacht,
dat liefde me ooit nog eens zou bezielen.
Vanuit het donker kijk ik naar jou,
het lijkt soms alsof ik sta te dromen.
Ik neem je zachtjes in mijn armen,
en voel me eindelijk "thuis"komen.
Raira: | Vrijdag, december 03, 2004 17:43 |
he.........mag ik deze keer alleen even zuchten? mooi hoor liefs Raira |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
Thema's: |