Ik ben jaloers,
Jaloers op domme dingen, je gaat alleen weg met je vrienden, en ik ben jaloers. Je kan me niet meenemen, ik voel me dan zo alleen, en in de steek gelaten. De vorige keer ook, ik stond te wenen, omdat je wegging, ik wist het net, ik was echt boos op je, en was aan het wenen, maar je wilde het niet verzetten voor me. Dat vond ik erg! En ja, als je alleen weggaat, ik weet niet wat je doet. IK vertrouw je echt wel, maar die dingen blijven er wel, gewoon echte schrik, dat je voor een ander zult kiezen. Dat je me alleen zal laten staan. Ja, ik ben lelijk en dom! Maar ik hou van jou, en ik hoop jij ook van mij voor altijd. Beloof me aub dat je me nooit alleen verder zult laten gaan, omdat ik lelijk en dom ben! Weet ik, er zijn heus mooiere en leukere meisjes dan mij. Maar verlaat mij er niet voor. Zoals je vertelde op je vorige skiereis (toen ik nog niet met je was) met ijsblokjes enzo. Je vertrekt morgen. Aub schat doe me dat niet aan. En laat die ijsblokjes voor mij! Ik wil dat niemand me van jou afneemt, echt niet! Je bent van mij, voor altijd. En ik hoop dat je dit hier alles een beetje verstaat, en dat je niet te rap boos zult zijn op me, ik kan er echt niet aandoen, dat ik zo'n jaloerse teef ben! :'(
Ik zie je echt doodgraag.. Ik wil mn leven met je delen.. Alles.. Laat me nooit meer alleen verder gaan!