Een menopauzerende dame
een gevoel vanuit mijn onderbuik
zegt dat ik vandaag aan alles kan beginnen
van lief en kwaad van stampen en beminnen
ik voel me op en top en wonderpuik
ookal is de overgang al jaren in het zicht
met hoogtijvierende hormonen in kwadraat
ik zie de gouden en de zilveren draad
waaraan en waarvoor mijn leven zwicht
ik trek nogmaals mijn stouten schoenen aan
zet alles vierkantig en op zijn kop
mijn focus doe ik van de baan
en kijk vooruit, mijn denken in galop
hoe ik mijn leven leiden zal voortaan
te voet en nog steeds bergop
Erna
| will hanssen: | Vrijdag, december 03, 2004 18:56 |
| Dát noem ik nou positief...niet zeuren, maar gewoon gaan en wel bergopwaarts! Mooi geschreven Erna. Met veel plezier gelezen. Will |
|
| Peter van der Linden: | Vrijdag, december 03, 2004 16:49 |
| Als je maar met je beide benen op de grond blijft staan. Mooi leesbaar gedicht. Liefs, Peter. |
|
| sunset: | Vrijdag, december 03, 2004 15:51 |
| ... Jij klautert, springt en hijgt en puft alsof je net maar twintig bent Zet op ’t verkeerde been de tijd die denkt dat zij je jaren kent en ook je kwelling en je pijn Kijk in die spiegel die jou toont in al het mooie van je naakte ik dat nog steeds levend in jou woont en zie de rimpels van een jeugd die zelfs in morgen nog niet is verleden En ik? Ik neem je warm-lief bij de hand en laat je door mijn woorden blozen Ik voer je m |
|
| Auteur: Erna Muermans | ||
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
| Thema's: | ||