Als vele tranen,
mij zouden gaan verdrinken in weemoed
en het laatste licht mijn zien verlaat
zal jouw warmte,mij doen laten drijven
terug naar het geluk
Jou zijn, draagt mijn levenslust,
terug in je armen
alwaar ik mij diep zal verschuilen
'k ben van ver gekomen,
heb het duister leren kennen in al z'n gedaantes
jij wist dat ik op een dag zou verdwijnen
daarom nam jij in stilte afscheid van mij
maar jou melodie van verdriet
bracht mij het vertrouwen terug
en ik aanschouw nu je schoonheid
als de zin van het leven
,,,Psych,,,
nica: | Vrijdag, december 03, 2004 19:15 |
heel mooi en warm, en dankbaar, mooi geschreven liefs nica |
|
Esther Sharita: | Vrijdag, december 03, 2004 17:15 |
Hoi ik heb tijd niks van me laten horen, superdruk...Sorry....Een erg mooie gedicht! Liefs mij |
|
sunset: | Vrijdag, december 03, 2004 12:17 |
Liefdevol, dankbaar, mooi. Liefs / sunset |
|
indianna: | Vrijdag, december 03, 2004 10:03 |
mooi gedicht, prachtig verwoord. liefs/indianna |
|
Lieverdje: | Vrijdag, december 03, 2004 07:15 |
Super-schitterend neergezet! Liefs |
|
Raira: | Vrijdag, december 03, 2004 00:36 |
echt heel erg mooi verwoord Psych.... liefs raira |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
Thema's: |