Die ijverige bijen en daar zijn wij bang voor
Als we ze met rust laten is daar geen reden toe
Ze zijn één volk met één koningin zingend in koor
Met aan het hoofd de vrouwelijke werksters nooit moe
Daar wordt de bijenkoningin nog vertroeteld hoor
Voor honing is de dynastie nog steeds geen taboe
Hun land, hun bijenkorf gaat aan doppers niet teloor
En daar gelooft men nog in die God of Manitoe
Eens ouder wordend verliest de koningin haar gloor
Doch deze stolpen schatkist verliest daardoor geen sou
Daar komt reeds een nieuwe koninginnen cel tot schoor
En die larve krijgt koninginnenbrij… en hoe?
Een zwerm gaat met de oude koningin er vandoor
Wijl het nieuwe eitje er gevoed wordt als een gnoe
Trekt men zonder vrije meninguiting een nieuw spoor
Heel anders dan al dat nieuw democratisch gedoe