Ik groef een kuil
een kuil waar ikzelf in paste
ik huilde
heel hard
en het was zo zwaar
overal stenen en zand
de kuil werd steeds diepr
en het regende zo hard
de kuil was klaar
iemand moest erin
ik had mezelf levend kunnen begraven
maar wie wilde me helpen
niemand die het zand over me heen wilde gooien
wie moest er dan in
dan maar een dier
die zijn ziel al had verloren
ik gaf het kleine lichaampje een laatste kusje
mijn tranen vielen
ze vielen op het dier
ze klein en kwetsbaar
zijn nekje hing slap achterover
ik huilde, heel hard
ik legde het in de kuil
wat eigenlijk veel te groot was
het regende, heel hard
ik gooide zand
het zand in de kuil
het dier was niet meer te zien
ik werd boos
boos op alles en iedereen
ik gooide het zand
heel snel en hard in de kuil
ik ging boven op het graf liggen
helemaal in het zand
ik huilde, heel hard
ik stak een kaarsje aan
die de hele nacht brandde
en ik huilde
ik huilde heel hard