in de meren van mijn zijn
tracht ik te overleven
de paden die je zag
zijn overeind gebleven
zelfs de bomen in het bos
ruisen nog immer in de wind
geuren immer nog vertrouwd
de weg leidt me omhoog
ik zie en voel
de lucht het blauw
doet me herleven net als,
de douw, het prille gras
de weide die zo veilig was
de schoorsteen die nu brand en rookt
de angst die in ‘t verleden was
verban ik vol vertrouwen
hervonden in geluk
ben ik van mezelf gaan houden
Lia : | Zondag, november 28, 2004 11:10 |
zucht...van jezelf houden.. prachtig.. liefs,Lia | |
sunset: | Zondag, november 28, 2004 08:31 |
Prachtig verwoord. En wat goed dat je van jezelf (het leren) houdt (houden). Liefs / sunset |
|
gwbuyze: | Zondag, november 28, 2004 01:41 |
schitterend een ander woord heb ik er niet voor. groeten henk |
|
maria : | Zondag, november 28, 2004 00:36 |
het geluk in leven van jezelf houden het mooiste wat er is en je jezelf kunt geven warme knuf en liefs, maria |
|
Galadriëlle: | Zondag, november 28, 2004 00:34 |
Bedankt dat je dit met ons wil delen.. Hoe je precies de juiste woorden vind maakt me stil.. Knuff, Suus |
|
nica: | Zondag, november 28, 2004 00:29 |
prachtig verwoord met veel gevoel! liefs nica |
|
Raira: | Zondag, november 28, 2004 00:27 |
Prachtig gedicht jezelf weer hervonden in geluk geweldig om dit weer te ervaren... en nu vasthouden je weet waar het geluk ligt liefs Raira |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: Suus | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2004 | ||
Thema's: |