Jouw borsten als witte konijnen
met rode ogen, natte neuzen
tegen vingertoppen aan
zich oprichtend, schurkend
Jij lacht de doden in het gezicht
maar zij hebben geduld
Toch deinzen zij terug even
en komen grijnzend naderbij
In de spiegel zie ik jou bewegen
linkerkous altijd eerst aan
Onverwachts blijf je stilstaan
je kijkt de tanden tikkend na