Ze vallen op haar blauwe duster
***
Er staan wat dozen in mijn kamer
ze komen uit mijn moeders huis
In een zit al haar nachtkleding
dat droeg zij in het ziekenhuis
Elk kledingstuk gaat door mijn handen
mijn tranen nu de vrije loop
ze vallen op haar blauwe duster
ik lig weer helemaal overhoop
Ach mam, wat heb je toch geleden
ik raak dat zieke beeld niet kwijt
'k probeer uw geur nog op te snuiven
misschien een rare bezigheid
Zes maanden hebt u zwaar geleden
Zes maanden ook nog zo gestreden
nu ligt uw kleding in een doos
ik kijk er naar...een hele poos
jannie
25-11-2004
Jacqueline: | Zaterdag, november 27, 2004 09:51 |
Het slijt wel wat Jannie(spreekt de vrouw uit ervaring) en schrijven(zie mijn bundel)geeft zeker troost. Maar helemaal verdwijnen??? Dat denk ik niet,De verdrietige dingen gaan naar de achtergrond gelukkig en de liefde en fijne herinneringen houd je vast. Veel sterkte liefs xxxx |
|
arie: | Donderdag, november 25, 2004 23:49 |
Ik herken dit gevoel, en denk ook even terug.. sterkte knuffel, Arie |
|
H.J.: | Donderdag, november 25, 2004 23:29 |
Troostkusss Jannie. Herken het gevoel. xxxH.J.xxx |
|
fox_bert: | Donderdag, november 25, 2004 23:20 |
soms gaat een gedicht alleen puur om het gevoel dat er gewkt wordt, en is de rest niet belangrijk. je hebt het echt indrukwekkend neergzet. het gevoel dat ik in jouw (goed he) gedicht vindt is triest. sterkte liefs Bert | |
keiko: | Donderdag, november 25, 2004 21:56 |
het is en blijft moeilijk.. wens je heel veel sterkte toe.. liefs van keiko.. |
|
nica: | Donderdag, november 25, 2004 21:52 |
koud van.... sterkte liefs nica |
|
Butterfly: | Donderdag, november 25, 2004 21:40 |
*slik* Mooi verwoord.. Sterkte, heel veel sterkte Liefs |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2004 | ||
Thema's: |