Jij lacht mij
Jij lacht mij als ik schommel
op de ademhaling van de zee
En waar mijn handen stranden
op je lijf, daar voel je met me mee
Jij lacht mij als ik wonden kerf
in blanke vrouwenborsten
En waar mijn harte schreit
ween jij het zaad dat wij eens morsten
Jij lacht mij als mijn ogen dood
en stijf en koud het lijf dat zo bemind
Jij lacht jouw ogen eeuwig rood
in hoop dat je mij wedervindt.
**********
sunset 23-11-2004
**********
Sunflower Ria: | Dinsdag, november 23, 2004 21:35 |
heerlijk om te lezen mooi ! liefs en knuffel Sunflower Ria |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, november 23, 2004 18:30 |
Mooi, graag gelezen. Groeten, Peter. |
|
Lia : | Dinsdag, november 23, 2004 18:11 |
weer heel schitterbaar.. | |
psych: | Dinsdag, november 23, 2004 13:46 |
prachtig,,,liefs,,,psych,,, | |
Martine Gieze: | Dinsdag, november 23, 2004 09:05 |
boeiend/poetisch/mooi gedicht!! liefs,Mart |
|
Kelly Erens: | Dinsdag, november 23, 2004 08:50 |
Prachtig gedaan, Liefs Kelly |
|
Bieke: | Dinsdag, november 23, 2004 08:38 |
Prachtige poëzie sunset. Liefs Bieke, |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 23, 2004 07:54 |
Heel fijn en mooi gedicht. moin moin arie |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2004 | ||
Thema's: |