blijven buien waterdicht
mijn jas
die past maar net
schudt de wind aan panden
beven binnendijkse landen
blijven buien waterdicht
ik breek rotsen
splijt de bergen
jaag met grof geweld
massa's water door de perken
tot de kruin van jonge berken
ik barst van energie
maar moet zo
af en toe meanderen
de richting iets veranderen
door jouw granieten wil
ik vloedgolf
over uiterwaarden
heb mijn vrijheid tomeloos lief
weet dat mensen hier niet aarden
wonen in mijn jas kan zomaar niet
wil melker
21/11/2004
kokkie: | Zondag, november 21, 2004 18:12 |
Heb hem vandaag al zeker tien keer gelezen...:) Liefs Angela |
|
Lia : | Zondag, november 21, 2004 12:25 |
ik heb wel een jas voor je met de maat xxxl . pas je die? hihi.. serieuze reactie kreeg je al elders.. liefs, Lia |
|
Nooitgeweest: | Zondag, november 21, 2004 10:39 |
Erg mooi geschreven! Kusj, |
|
Diane: | Zondag, november 21, 2004 09:36 |
De storm woed over her land. Zoals de storm soms in mensen woed. Laat de storm maar buiten Wil. Mooi gedicht liefs Diane |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
Thema's: |