in een donkere zaligheid
vertoef ik met mijn eigen hart
wat gevuld is met liefde en kracht
wat ik spaar voor die ene dag
de dag dat mijn waarde moet blijken
mijn woorden daden zijn
die dag verlies ik mijn masker
zal mijn ziel niet langer gesloten zijn
ik wil mij niet meer sluiten
mijn muur word traag gebroken
kan niet meer schuilen voor wat was
moet me geven voor wat is
in een donkere zaligheid
vertoef ik met mijn eigen hart
laat een kleine traan van geluk
die ik opvang en lang koester
17-11-04
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
Thema's: |