Laat maar, het is nu niet meer nodig.
Ik heb op jou maar al te lang gewacht.
jij maakt je voor mij zo overbodig.
Ik huil nu niet meer elke nacht.
Laat maar, je hebt me nimmer kunnen troosten.
Jij ging aan mijn gewonde ziel koud voorbij.
Mijn tranen en mijn pijnen waren het grootste.
Wat jij verwaarloosde, wilde je niet zien in mij.
Laat maar, ik heb mijn strijd gestreden,
hoewel ik jouw sterke armen zo mis,
Ik voel me zo onzeker en ontevreden.
Jij geeft mij nog steeds geen boter bij de vis.
Laat maar, ik voel me nu niet meer belangrijk.
Ik hou van jou en weet nu wat ik aan je heb.
Ik zie je nu heel anders als ik zo eens naar je kijk.
Mijn lief, jij zit gevangen in je eigen web.
Laat maar, het is nu niet meer nodig.
Ik heb op jou toch al zo lang gewacht.
Jij maakte je voor mij zo overbodig.
Ik huil nu niet meer in de nacht.
Laat maar het is nu niet meer nodig.
Kom maar, als jij mij nodig hebt.
Daphnexz: | Woensdag, november 17, 2004 17:24 |
Dank jullie wel!! =) | |
Peter van der Linden: | Woensdag, november 17, 2004 14:57 |
Ik ben onder de indruk van dit mooie gedicht. Liefs, Peter. |
|
sunset: | Woensdag, november 17, 2004 08:05 |
Prachtig mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
Auteur: Daphnexz | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
Thema's: |