Zoals gedreven daglicht
ontluister ik mijn dromen
gesloten wimpers,als juweel zo rijk
hangend aan een oud verhaal
Het duister der dromen,zichtbaar tonend
vluchtend,zonder gaan en nooit bereiken
achtervolgend zonder krijgen,
een eeuwenlange illusie van de mens
Geslapen zult gij niet zijn,
zonder troost of afgunst
het gillend schrikkend in de vroege morgen
terug brengend naar het ware levenslot
,,,Psych,,,
Lieverdje: | Maandag, november 15, 2004 20:04 |
Ik hoop anders wel dat èèn van jou dromen ooit uit zal komen... Liefs |
|
Esther Sharita: | Maandag, november 15, 2004 20:03 |
Dromen is het enige wat ons wakker houd in het leven! Erg mooi gedicht! Liefs Mij |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 15 november 2004 | ||
Thema's: |