Opeens was jij het die voor mij stond
verbannen had ik je uit mijn gedachten
'k was je zien eindelijk kwijt
net gesloten was mijn wond
maar nu,bij het schijn der maan
is het jou'n schaduw die me verblind
het zwiepen van de takken,zacht gestreeld door de wind
halen mij uit een nare droom,'k zag alleen je ziel maar staan
in het donker lijkt alles zo echt
versterkend door angst en twijfel
maar mijn leven gaat verder,ook zonder jou
maar hoor,wie is het die dit zegt
,,,Psych,,,
Esther Sharita: | Zondag, november 14, 2004 17:12 |
Wauw! Liefs mij |
|
Lieverdje: | Zondag, november 14, 2004 02:12 |
Jij... Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
Pyro: | Zaterdag, november 13, 2004 21:27 |
Prachtig.. Echt ongelooflijk mooi, joh! Maar hey, hoofdje omhoog, de nacht laat dingen zien die overdag heel anders blijken. Slapen lost al een heleboel op ;). Liefs xxx Pyro |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2004 | ||
Thema's: |