Ik lig in mijn bed
En staar naar het plafon
Ik bedenk bij mezelf
Wat er vandaag allemaal anders kon

De gedachten
Draaien als maar rond
Over hoe ik vandaag deed
En wat men van mij vond

Ik denk altijd
Daar midden in de nacht
“Ik ben niets waard”
En fluister dit heel zacht

Ik word dan zo kwaad
En scheld mezelf verrot
Zie je dan niet wat je doet
Je maakt zelf alles kapot

Op mijn kussen vallen tranen
Ze rollen van mijn wang
Was er maar iemand die me kwam troosten
Ik ben alleen en zo bang…

Bang dat de vriendschap zal verdwijnen
En ik weer niemand zal zijn
Weer helemaal alleen
Die gedachten doen zo een pijn

Ik raak in paniek
En de tranen blijven stromen
Hoe lang zal het nog duren
Voordat die dag gaat komen