Elke dag vloeien er tranen opnieuw over men
wangen, bang om iedereen te verliezen net als men eerste ware liefde steeds opnieuw het gevoel van gebroken liefde, dat maakt mij ziek en kapot! Waarom zo lastig en moeilijk? Er vloeit terug een traan! Bang om iedereen kwijt tegraken. Ik ben machteloos ik kan het niet alleen aan, mensen staren me aan, wat doe ik verkeerd? bang om in mezelf te geloven! Daar vloeit er terug een traan! Elke dag opnieuw en opnieuw stromen ze over men gezicht. Mijn tranen weten waarom:deze breuk zal ik nooit verwerken! Keer op keer vertel ik dit gedicht en keer op keer zijn er tranen!
-xXx- ShArOn -xXx-