als de laatste hoop vervliegt
met zijn vleugels van papier
als hoop werkelijkheid bedriegt
dan staat mijn hoofd niet fier
als hoop wegkruipt
diep in de grond
als hoop verzuipt
voel ik een wond
mijn hoop is teer
fragiel en broos
het doet zo’n zeer
voelt zo hopeloos
Manic Manja: | Zondag, december 05, 2004 02:07 |
leg je ff lekker bij dat gevoel neer..kwijn een half uurtje heerlijk weg in zelfmedelijden en sta weer op met hoop uit het niets.. ik ben al meerdere keren hopeloos en klaar voor de sloop verklaard maarja eigenwijs he..het brengt je overal en nergens ;) |
|
Martine Gieze: | Vrijdag, november 12, 2004 12:10 |
heeeel erg mooi/gevoelig neergezet!!! ennuh...blijf hopen he!! ;-)) liefs,MART |
|
sunset: | Vrijdag, november 12, 2004 11:43 |
Hoop is er altijd. We moeten het alleen willen zien. Mooi. Liefs / sunset |
|
Godvader: | Vrijdag, november 12, 2004 10:54 |
hé, mooi gedicht...kwou je nog bedanken voor de gmail die je me gegeven hebt...bij deze bedankt... Greetz(Y) |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 12 november 2004 | ||
Thema's: |