Vervreemding..
als mijn zware voeten
zich een weg naar huis
toe slepen en werkelijkheid
zich kil forceert in alles
van een droom die ooit bestond
bevraag ik mijn gedachten
in een hopeloze vlaag
'misschien wel deze keer'
en 'het zal anders zijn'
maar de dagen blijven
steeds leger, langer dan
verwachting en als ik terug
mijn afscheid neem
opnieuw slechts stilte
die vervreemdend
achterblijft
-27.10.2004-
Oorlam: | Donderdag, november 11, 2004 15:49 |
zeer mooie eerste strofe | |
Exile: | Donderdag, november 11, 2004 13:12 |
Mooi, associeer ik met mijn derealisatieproblemen.. | |
Robski: | Donderdag, november 11, 2004 11:37 |
Weet er verder niet veel op te zeggen.. Sterkte? We komen er samen wel? Je weet me te vinden, praat erover ajb.. xxx ikke |
|
Benjamin de Rooy: | Donderdag, november 11, 2004 11:19 |
luister naar suusje, sussie :) houd hoop op morgen als vandaag niet bracht wat je gister gewilt had. je tijd komt. houd hoop. hoop is de basis. knufff lieverd |
|
druppeltje: | Donderdag, november 11, 2004 08:49 |
heel erg mooi, probeer terug opnieuw een lichtpuntje te vinden in het eenzaam bestaan... liefs drup |
|
sunset: | Donderdag, november 11, 2004 08:44 |
Zo eenzaam, hopeloos (en hoop is het laatste wat wij mogen verliezen)neergezet. Liefs / sunset |
|
Galadriëlle: | Donderdag, november 11, 2004 08:41 |
Laten we dan als hoop voor morgen, een nieuw punt bedenken, elkaar tegen te komen en het samenzijn voller te maken dan de leegte bestrijden kan.. Tot snel? Knuff, Suus |
|
Godvader: | Donderdag, november 11, 2004 01:23 |
heerlijk snel gelezen zonder verwarring, knap om dat zo neer te zetten greetz.... |
|
Auteur: Toonie | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2004 | ||
Thema's: |