de tijd is aan gebroken
het leven is net een hell
messen worden in me gestoken
alles gaat zo erg snel

ik leef in duisternis
en kijk raar naar alles toe
ik wou dat alles anders is
hiervan wor ik echt moe

in de verte brand een licht
je ziet het niet maar het is er wel
de wereld is in mijn ogen duister en dicht
het word steeds erger tel na tel

zie dit dan zo wil je toch niet meer leven
het is te gevaarlijk en je kan je mening niet meer kwijt
dat mensen dit elkaar geve
wacht maar later hebben ze vast wel spijt

zo bang als ik ben loop ik over de straat
met de dolk in mijn zak en met groten ogen
ik ben bang dat er iemand om de hoek staat
er zijn zoveel mensen die mij niet mogen