Ik kleur je in pastel
penseel je met woorden
het doek niet wit maar grijs
Jij die rood wordt
het pad zo slecht kunt vinden
alsof je het niet ziet
daardoor verlegen wordt
Jij met die zachte blauwe ogen
blikt als een kind
verwonderd als geen een
als een spons volzuigt
Wij liepen naast elkaar
Ik keek
Jij niet
Jij zag slechts het zwart
De straat is jouw vriend,
koud en kil
verloren
Arie 10-11-2004
Irdana: | Woensdag, november 10, 2004 22:44 |
mooi !fijne avond en groet Irdana | |
~Marina~: | Woensdag, november 10, 2004 22:25 |
jammer dat je het aan het einde zo negatief draait vriend... alles heeft uiteindelijk een positief veld.. knuf, |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, november 10, 2004 21:29 |
Mooi gedicht, maar ik kan het niet goed zien. Niet scherp genoeg, ondanks mijn leesbril van Aldi. Grapje hoor. Groeten, Peter. |
|
Boudaatje: | Woensdag, november 10, 2004 21:06 |
jeetje die is pure lust voor de ogen. liefs |
|
Benjamin de Rooy: | Woensdag, november 10, 2004 19:56 |
wow....diep... ligt het aan mij of zijn er een aantal mensen momenteel erg diepzinnig bezig? ;) liefs, Ben |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
Thema's: |