Ik sta nog niet buiten de deur,
of ik ben er al ingestonken.
Een heerlijke verse hondendrol,
zit aan mijn schoen te pronken!
Hij is er net pas neergelegd,
er komt een vieze lucht vanaf.
Ik keek niet uit,want ik had haast,
en dit is nu mijn straf.
Mijn eerst nog stralende humeur,
is tot het nulpunt gedaald.
Haastige spoed is zelden goed,
ik heb de prijs betaald.
Ik zoek maar gauw een stok,
om de schade te beperken.
Die vieze stront,die moet er af,
zo kan ik niet gaan werken.
Begrijp me niet verkeerd,
ik gun iedereen z'n hond.
Maar laat je hem een keertje uit,
hang dan een zakje onder z'n kont!!
Martine Gieze: | Woensdag, november 10, 2004 18:12 |
OEPS....heb ik het niet weggehaald?! ;-)) je hebt gelijk hoor,wij hebben altijd zo'n gezellig zakje bij ons... leuk geschreven! liefs,MART |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, november 10, 2004 18:05 |
Is mij vorige week ook nog gebeurd. Erger zelfs, ik heb het niet gezien en ben mijn huis ingelopen. Moest het toen wel opruimen voor moeder de vrouw natuurlijk. Mooi gedicht over die drol, wat je al niet kan inspireren! Liefs, Peter. |
|
wijnand.: | Woensdag, november 10, 2004 17:17 |
of neem een schepje mee | |
Auteur: Ria -rimpeling- | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
Thema's: |