Diepgeraakt in eer
overspannen zijn
is een vreemd soort pijn
je raakt je zelf en de weg kwijt
en al spreek je duizend maal je spijt
de stempel raak je niet meer kwijt
colega`s kijken op je neer
respecteren je niet meer
en geloof me dat doet zeer
maar ben je dan hersteld
word je nog steeds weer gekweld
wijzende vinger en berisping
om dat ik over al te fel op in ging
fouten van toen worden nu gemeld
ook al zijn ze al hersteld
wat wil men dat ik doe
alles maakt me zo moe
wil een eerlijke kans
dat is waar ik om vroeg
maar dat is niet goed genoeg
nog steeds stoort hoe ik me toen gedroeg
het is wel even wennen
dacht mijn vrienden te kennen
vertrouw maar op herwonnen rust
die langzaam mijn toekomst kust
Wim Black Lord
Luijkx: | Vrijdag, november 05, 2004 16:20 |
Vervelend dat je daar nog steeds op gewezen wordt, want eigenlijk kan iedereen het overkomen! Zoals Christina al zei, sta erboven! Liefs, Laura |
|
christina: | Vrijdag, november 05, 2004 14:30 |
zeg lieve grote draak laat ze toch lekker ga hier boven staan denk maar zo gisteren is history vandaag is nu en maak van morgen jou fantasie en of een ander het daar nu mee eens is of niet ga voor je zelf en laat ze maar lullen ze kunnen beter van je lullen dan over je lul fietsen oeps nou ja ik haal het ook niet weg staat er nu al knufffie draakje |
|
westland: | Vrijdag, november 05, 2004 11:21 |
wat triestgeschreven wim ,sluit me bij de andere aanje hebt kracht genoeg om er door te komen hoop ik.ma westland. | |
lovegirl: | Vrijdag, november 05, 2004 09:12 |
ben het met de andere eens het maakt niet uit wat je doet of wie je bent ze moeten je nemen zoals je bent dan kun je pas zeggen ik ben jou vriend en je bent sterker dan je denkt op je werk kun je ze wel aan maar het is niet leuk als het zo moet gaan sterkte er mee veel liefs lovegirl |
|
Raira: | Vrijdag, november 05, 2004 09:09 |
Het staat hieronder al Wim Het oor-en veroordeel komt voort uit angst en onwetendheid laat alleen je eigen gevoel maar spreken je vraagt niet om overspannen te worden, en als het gebeurd dan ben je ook jezelf niet op dat moment, dus niemand heeft het recht om daar naar te wijzen. Maar helaas gebeurd het wel. Je weet zelf hoe je werkelijk bent, en met die wetenschap kijk jij gewoon naar de toekomst, met al je herwonnen krachten en laat de rest dan maar heerlijk in het |
|
*anneke*: | Vrijdag, november 05, 2004 08:29 |
Vaak zit bij collega's diepgewortelde angst: het kan mij ook overkomen. Vanuit angst worden nare dingen gezegd en gedaan. Gun jezelf de ruimte om sterk te worden en trek je vooral niets aan van anderen. Het is een leerproces waar je alleen maar sterker uit te voorschijn komt! Sterk gedicht!! liefs, namasté, An |
|
Lia : | Vrijdag, november 05, 2004 07:04 |
Hi Wim, ik ken het gevoel.. overspannen zijn... en daar nog lang op afgerekend worden... zwaar is dat.. maar ik ben terug.. en hoe!! sterker dan ooit... en die wijzende vingertjes.. dat zijn de mensen die niet weten hoe het is om overspannen te worden... niemand wil overspannen zijn.. echt niet.. Heel veel sterkte.. en dikke knuf, Lia |
|
michris: | Vrijdag, november 05, 2004 02:16 |
Wim, Als je overspannen bent geraakt, daar hoef jij nooit geen excuus voor te maken. Dat heb je niet gewild, dat is je overkomen. Mensen om je heen moeten niet zo vreselijk kinderachtig doen, je bent een volwassen man...laat niet op je neerkijken.....zij weten niet beter, jij wel! Jij verdient het beste, gooi die twijfel in de golven waar de zee ze meeneemt. Jij bent jij...even weggeweest misschien,maar nu terug en niet anders dan voorheen. Wim, zoals je was Wim, zoals j |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 05 november 2004 | ||
Thema's: |