ooit was het gras groen
met de wolken oh zo blauw
een en al trots in mijn lichaam
was een zelfverzekerde vrouw
toen kwam jij in mijn leven
het leek allemaal zonneschijn
tot dat je mij begon te mishandelen
wat deed dat ongelofelijk pijn
ondanks de tranen langs mijn wangen
bleef je mij keer op keer slaan
verdomme zag je mijn verdriet niet
moest je echt zo lang doorgaan
elk lichaamsdeel
wist je piek fijn te bewerken
tot het bot toe gekrenkt
met al mijn brandmerken
mijn lichaam is nu van je af
in mijn huis ben jij verleden tijd
maar in mijn geest ben je nog bij me
waardoor ik nog steeds door jou lijdt
mezelf willen hervinden
de pijn uit mijn lichaam verbannen
eindelijk eens kunnen verder leven
met al mijn mooie plannen
ooit zal de zon gaan schijnen
dat wordt mij keer op keer verteld
maar hoe kan ik mijn wonden genezen
door dat verdomde huishoudelijk geweld
de hoop niet opgeven
zal er alles aan doen om te overwinnen
maar ik zoek nog die ene trouwe schouder
om mijn verdriet te uitten van binnen
mij dan niet zo eenzaam voelen
mijn hart kunnen uitten als het bloed
en als ik het dan nodig heb
dan zegt die persoon tegen mij
JE DOET HET GOED
dit gedicht geschreven voor iemand hier op freaks voor mij fictie voor haar de harde realiteit. met gedicht haar een beetje ondersteunen. een beetje begrip in donkere dagen.zal er voor je zijn al is het alleen een luisterend oor.die probeer ik altijd beschikbaar te stellen als ik daar in staat toe ben. want als ik dat niet kan, dan doe ik mezelf en jou alleen maar verdriet. en dat wil ik niet.maar nu ben ik beschikbaar voor jou om je tranen te drogen.
liefs Bert
Misjee: | Woensdag, juni 02, 2010 21:37 |
wauw zo mooi.. | |
Benjamin de Rooy: | Donderdag, november 04, 2004 02:00 |
toppertje :) | |
erje: | Woensdag, november 03, 2004 23:42 |
mishandeling gebeurd veel vaker als dat we denken, dat jij je inzet voor mensen die dat is overkomen kan ik alleen maar toejuichen, je gedicht fantastisch geschreven geroeten erje | |
energygirl: | Woensdag, november 03, 2004 22:34 |
kippenvel.....en een traan van ontroering! heel veel liefs energygirl |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, november 03, 2004 18:42 |
Ik hoop, dat je mooie gedicht een grote steun voor haar zal zijn. Er is veel stil verdriet en er worden veel mensen mishandeld, helaas. Groeten, Peter. |
|
Paulina: | Woensdag, november 03, 2004 18:18 |
Heel lief van je.. Ze zal zit zeker waarderen.. Wees een luisterd oor, sta klaar voo haar, ze heeft je hard nodig. Al is het alleen maar voor haar zelfvertrouwen, dat ze iemand weer kan vertrouwen. ( ik weet waar ik t over heb ;)) Ik wens haar veel sterkte toe |
|
Lia : | Woensdag, november 03, 2004 17:13 |
de week van kindermishandeling is van 15 tot 22 november... vreselijk.. uberhaupt wat voor vorm van mishandeling dan ook | |
Rian: | Woensdag, november 03, 2004 16:22 |
Stil..Liefs knuff Rian | |
Ria : | Woensdag, november 03, 2004 15:35 |
Wat een mooi gebaar,ikzelf heb ook nog een gedicht over mishandeling in een schrift staan,ook voor een ander geschreven, binnenkort zal ik die ook plaatsen,het is al fijn als iemand er troost uit kan putten, en dat zal bij jouw gedicht zeker het geval zijn!Liefs Ria | |
Luijkx: | Woensdag, november 03, 2004 15:21 |
Super lief van je! Maar ben niet anders gewend :) Je bent 'n goede vriend voor haar, al kun je soms alleen maar een luisterend oor zijn, maar dat is vaak al genoeg! Liefs, Laura |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, november 03, 2004 14:36 |
Lief, mooi en gewoon een topdichie... dit keer geen commentaar :p liefs Paul |
|
Manon14: | Woensdag, november 03, 2004 13:30 |
Hoi Bert.. heel lief van je.. zal ze zeker blij om zijn.. en ja: ze doet het goed!! mooi gedicht! Liefs knuff Manon xxxx |
|
PartOfMe16: | Woensdag, november 03, 2004 13:23 |
Pijnlijk geschreven...maar wel mooi omschreven.. Liefs |
|
Elizabethh: | Woensdag, november 03, 2004 12:56 |
Zucht, wat kan iemand zeggen met zo een gedicht, ik zeg niets, maar denk vlug, aan hoe erg het is als je dat hebt mee gemaakt en nog steeds lijd eronder, onder al dat pijn, maar vooral al dat herinneringen die ze telkens terug komen.. Ook al denk je ze soms te hebben vergeten maar je bent steeds mee bezig.. Het is niet makkelijk om los te laten.. en een plek je geven kan wel, maar die plek bestaat dan toch gewoon in je hart, net al een eiland appart van land, maar toch hoort wel erb |
|
anita25: | Woensdag, november 03, 2004 12:37 |
wat ontzettend mooi geschreven. ook ik ben slachtoffer van mishandeling en ik weet zeker dat degene voor wie je dit schrijft er erg dankbaar voor zal zijn. het is ook heel belangrijk om steun te krijgen na zoiets fijn dat jij die taak op je wilt nemen.Je bent een echt vriend!!!!! |
|
Jacqueline: | Woensdag, november 03, 2004 12:35 |
Wat een gedicht!!!Heel goed omschreven!! En helaas gebeurt het!!! | |
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
Thema's: |