Voor iemand zich onnodig zorgen maakt: het is een fictief gedicht


~Mama~

Mama zeg het mij
Want zelf
Zelf weet ik het antwoord niet
Waarom mama
Waarom
Wat doe ik toch verkeerd
Waarom ben je steeds boos op mij
Zeg het
Zeg het mij
Zeg mij
Zou het niet beter zijn
Misschien
Als ik nooit geboren was
Geen problemen meer
Nu geen problemen
Vroeger geen problemen
Later geen problemen meer
Geen later meer

Ach
…

Ik heb gehoord
Dat het je spijt mama
Voor de zoveelste keer
Dat het je spijt

Wel
Van wat ik nu zeg
Moet je weten
Dat het mij ook enorm spijt
Dit te moeten zeggen
Mama
Sorry
Maar:
Je raakt me kwijt

Ik ben maar een mensje mama
een simpel mensje
Niet perfect
Maar wel eentje
Met meer slechte dan goede kanten
En ja mama
Dat heb ik eindelijk ook ontdekt

Maar wees gerust
Het duurt niet lang meer

Ik zal proberen er iets aan te doen

Veranderen kan ik niet
Niet meer mama

Maar ik weet
Hoe ik zou moeten zijn

Morgen
Morgen
Morgen mama
Morgen
Is de grote dag

Morgen ben ik
Zoals ik hoor te zijn
Waar ik hoor te zijn

Ver
Ver weg
Ver weg van alles
En vooral
Van iedereen

Dood en begraven



Geen geluid meer
want mijn hart zal stoppen

Geen beweging
Want mijn spieren stijven op

Geen rommel op mijn kamer
Want ik kom niet meer naar huis

Geen geruzie
Ik zal voor altijd zwijgen

Stil
Muisstil wordt het

Hebben jullie
Eindelijk
Jullie rust
Terug

…









En oh ja
Moesten jullie
Toevallig
Aan me denken
maak jullie maar niet ongerust

Ik ben zacht en in vrede gegaan
Blijgemaakt door de gedachte
dat ik eindelijk
ook eens iets goeds heb gedaan