Bestaat er iets fijners, dan
in jouw armen in slaap te vallen?
Maar door onze bewuste beslissing
gebondenheid te verbannen
voel ik onrust in mijn lijf.
Jouw warme, zachte lichaam tegen de mijne
is verboden terrein. Maar voelt nog steeds zo veilig.
Jij valt in slaap,
maar mijn zucht van eenzaamheid en ongenoegen
is dezelfde als die van opwinding.
Het verlangen naar iets dat zo tastbaar is,
en zo dichtbij, maakt mijn hart week.
Ik ben zo hard voor mezelf,
en doe mezelf zo onnodig veel pijn.
Maar toch, met een glimlach op mijn betraande gezicht
en met een zucht van verlangen, val ik telkens weer,
in jouw armen in slaap.