Ik liep voor me uit te staren,
en plotseling kwam ik hem tegen.
Ik botste letterlijk tegen hem op,
en prompt werd ik verlegen.
Er kwam geen zinnig woord,
uit mijn toch goedgebekte mond.
Ik had nu echt het gevoel,
dat ik met m'n mond vol tanden stond.
En daar kwam vanuit het niets,
een niet te stuiten lach.
Hij lachte met me mee,
wat een fantastische dag!
Toen kwam de realiteit,
die me weer op aarde deed belanden.
Nog nahikkend zei hij tegen mij,
er zit iets tussen je tanden!!
*fictie*
fox_bert: | Vrijdag, oktober 29, 2004 21:04 |
dit keer fictie grinnik | |
juffie: | Vrijdag, oktober 29, 2004 14:59 |
eeeeeeenig zeg, wat een vondst. | |
Martine Gieze: | Vrijdag, oktober 29, 2004 14:30 |
hhahaahahaa....gelukkig was-ie eerlijk!! ;-))) leuk bedacht en beschreven! liefs,MART |
|
Auteur: Ria -rimpeling- | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2004 | ||
Thema's: |