De zon komt op en aan het eind
zijn alle beslissingen
rechtvaardiging voor hetgeen
lang geleden onbewust is beslist
Op de bank in helder licht
van weer een ochtendzon, jouw haar
knotwilgig, geschikt door slaap
onaantastbaar aureool
Mijn stem slaakt borrelend een zucht
en als je dan één oog openslaat
ben ik me bewust dat ik onzichtbaar ben
in een vermomming van lucht