Een witte sliert beweegt tot
ontwaken, draait krullen
in het gefantaseerde zachte dons
om weer in het ledige te verdwijnen.
Zo lig ik te verwonderen
bezie het alomvattend blauw
voel de warmte van zonsopgang
tussen wolken van dekens.
Weer duiken spinsels ochtend
op magische wijze bijna tastbaar
en zelfs de wekker zwijgt bedeesd.
DrieGeetjes: | Dinsdag, oktober 26, 2004 18:54 |
;o)x | |
Raira: | Dinsdag, oktober 26, 2004 10:05 |
geweldig... heerlijk het ontwaken van leven te beleven liefs raira |
|
psych: | Dinsdag, oktober 26, 2004 00:37 |
zo hé,die is goed,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2004 | ||
Thema's: |