Albrecht Paul: | Maandag, oktober 01, 2001 16:43 |
Geen kwestie van ik-wil-jou-niet meer bij die man, dat maakt het nou net zo moeilijk! Het is een dubbelleven dat je plotseling ontdekt en dat jou plots buitenzet, in de wind, tussen de passanten. Net alsof samenzijn niet meer warm binnen is, maar met alle ramen open op de tocht. Dat is een pijnlijke ontdekking, natuurlijk. Zeker als je de bescherming van een ander nodig hebt. Dit gedicht is een gloeiende hartekreet die overbrengt wat er in je omgaat. Hou moed! |
|
willeke: | Maandag, juli 09, 2001 23:08 |
Beste Janita, ademloos heb ik je gedicht gelezen, wat ik in gedicht lask allemaal levensecht beleefd, iedere zin van je gedicht, je gedicht doet me goed, maar ook verdriet, want ook al is mijn man weer terug bij mij en mijn kinderen, toch ben ik beschadigd terwijl ik tegelijkertijd weer heel erg gelukkig mag zijn want alles is weer goed, maar ik moet hulp gaan zoeken, want ik kan het geen plekje geven en vraag me nog steeds af :"waarom?", we hadden het zo leuk samen, nooit wat gemerkt, altijd w | |
trudy: | Zaterdag, juni 23, 2001 22:47 |
janita heel mooi je kan er echt wat van. de woorden beschrijven zo'n gevoel echt. echt heeeeel mooi xxx trudy |
|
M.Berghoef: | Dinsdag, juni 19, 2001 17:18 |
Liefde blijft een gevecht... Heel mooi Janita Liefs,Martin |
|
Auteur: Janita | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 juni 2001 | ||
Thema's: |