Lieve Priscilla

Ik ken je nu al een tijdje.
Je bent net een bezig bijtje.
Veel Formule 1 aan het kijken.
Jah daar laat je alles voor wijken.
Daar naast doe je nog veel aan schrijven.
En jah je weet die mensen die blijven.
Chatten doe je dan ook soms tussen door.
Daarom hebben we ook wel is geen gehoor.
Ik ken je als een vrolijke en aardige meid.
En ken zo af en toe me verhaal bij jou kwijt.
Veel kletsen we niet maar dat hinderd niet.
Want ik weet dat als er echt iets is,
stuur jij me niet met een kluitje in het riet.
Je vroeg aan mij een gedicht.
En jah ik ben voor jou gezwicht.
Lieve Priscilla hier voor jou een gedicht.
Tis jammer dat ik niet kan zien jou gezicht.
Ik hoop dat jij het wat vind.
Dan ben ik zo blij als een kind.