“Ik ben niet hard, de waarheid is hard”
voor altijd bezig te verzamelen geld,
geld voor de spullen die je nodig hebt om te leven.
Je hebt ze nodig,
En dat is ze zwakheid, die ieder van jou soort heeft.
Het soort dat steeds suprieurder wordt,
Onder de mensen van jou soort.
Het soort dat met zijn superioriteit,
Steeds verder wordt verzwakt, onder de mensen van jou soort.
Als je het niet meer hebt,
Voel je je slecht en wil je meer, je snakt erna,
Onder de mensen van jou soort.
Je raakt verzwakt, samen
Met de mensen van jou soort.
Dat al eeuwen met uitsterven wordt bedreigt
En waar niemand iets aan kan doe…
Ze hebben het nodig, zo als altijd al…
Onder de mensen van jou soort.
Ze proberen het, zo als altijd
Onder de mensen van jou soort.
Maar alleen de uitverkorene lukt het…
En dat is een onderdeel van de superioriteit van jou soort.
En dus ook de zwakheid,
Je zit in een cirkel, die steeds verder,
Naar beneden gaat,
Tot het einde, het einde van je soort.
Maar alleen bij jou soort.
Zo lijdt een generatie,
Terwijl de volgende alweer in de rij staat,
Voor de coffie shop…
De furieuze cirkel begint weer,
Zo als al eeuwen….
Het gebeurd,
Zal het ooit eindigen?
Nee, de mensen hebben het nodig,
De mensen van jou soort.